Laat vroeg iemand uit mijn omgeving dit aan mij, met enige schroom dat wel. En ik snap dat, want je voelt een discussie aankomen als je dat tegen een feminist zegt die elke dag bezig is meer geld in de handen van vrouwen te laten krijgen.
Maar ik schoot niet meteen in de feministische modus, ik vond het eerlijk gezegd wel een interessante vraag. Want we verdienen minder, hebben minder vermogen en dus ook minder pensioen, maar worden we daar echt slechter van?
Ja het is erg
Het korte antwoord daarop is toch ‘ja’. Allereerst is het natuurlijk alleen maar eerlijk als vrouwen hetzelfde verdienen voor hetzelfde werk. (Zelfs als je factoren als ‘uren per week werken’ glad strijkt, blijft er een onverklaarbaar gat van ca. 14% over. En ja, vrouwen vragen net zo vaak als mannen om een loonsverhoging, maar krijgen hem minder vaak).
Daarnaast eindigen vrouwen veel vaker in armoede dan mannen. Dat stijgt ook naarmate vrouwen ouder worden omdat het vermogensgat groter wordt en vrouwen langer leven. Maar ook bij scheidingen maken veel vrouwen een financiële val die mannen minder of zelfs niet maken.
Dus ja, minder geld bij vrouwen zorgt voor meer armoede, zowel bij levensveranderende gebeurtenissen als tijdens de oude dag. En dat zorgt weer voor veel andere problematiek zoals kinderen die in armoede opgroeien, stress, extra begeleiding vanuit de overheid (wat geld kost), minder investeringen in eigen gezondheid, eenzaamheid, sociaal isolement en ga zo maar door.
Deeltijdprinsesjes krijgen weerstand
Het antwoord is simpel toch? Gewoon meer gaan werken. Want dan komt er meer geld binnen en bouw je vaak via je werkgever ook meer pensioen op. Dus hoppa, al die deeltijd prinsesjes aan het werk en stoppen met de hele dag een beetje bakjes koffie te drinken met vriendinnen.
Eigenlijk werken vrouwen niet minder, ze doen alleen meer onbetaald werk. Als je kijkt naar het aantal uren dat mannen en vrouwen besteden aan werk en onbetaald werk, dan zijn vrouwen in totaal net een uurtje meer bezig.
En als vrouwen meer willen werken, ontstaat er ook meer weerstand.
- Meer werken loont namelijk niet altijd -> weerstand van de overheid.
- Wie doet dan de onbetaalde zorgtaken in huis en omgeving -> een discussie met jezelf en/of je partner. Vergis je niet 30% van de samenleving vind het logisch dat vrouwen dit meer doen. En slechts 10% van de stellen verdeelt werk en zorg echt 50/50 ook al wil 60% van de stellen dit.
- En als je kinderen hebt, dan kun je maar beter een dikke huid hebben want de titel ‘ontaarde moeder’ en ‘sleutelkinderen’ vliegen je om je oren -> ongenuanceerde reacties van de samenleving. Zo heb ik mijn ‘fair share’ van ongenuanceerde opmerkingen ontvangen en ik kan je vertellen, dat is echt niet tof.
- En dan zijn er nog sectoren waarin ‘grote’ contracten niet bestaan > bijvoorbeeld in de zorg in verband met flexibel roosteren.
Context en achtergrond
En voor elk van deze punten is vast een oplossing, maar je moet er moeite voor doen. En dan zeggen sommige vrouwen ‘laat maar zitten, het is het gewoon niet waard’. Niet in geld, niet in discussie met mijn partner, niet in kritiek van de samenleving en niet met mijn werkgever.
Nu ben ik altijd van het kamp geweest ‘kom op, doorzetten’. Who cares wat anderen van je vinden? En jouw partner moet gewoon beseffen dat economische zelfstandigheid iets moois is, dus hij/zijn kan best wel wat tijd in meer zorgtaken thuis stoppen’.
Maar niet iedereen is uit hetzelfde hout gesneden, heeft dezelfde achtergrond of leeft in dezelfde context.
Verlaag je risico
Ik zal dus nooit zo snel ongenuanceerd zeggen dat meer werken de oplossing is, daar zitten meer kanten aan.
Maar ik ben wel erg fel op het goed in kaart brengen van de consequenties als je niet minder verdient om te kijken of je ergens risico kunt verlagen.
- Dus werk je minder, check je pensioen en vermogensopbouw en neem actie om dit aan te vullen als dit niet op orde is. Hoe eerder je daarmee begint, hoe makkelijker het is;
- Breng in kaart wat je kunt doen om risico op armoede te verlagen. Denk aan een buffer, kennis en skills verzamelen, goed overzicht van je inkomsten en uitgaven, goed snappen hoe je financien zijn geregeld zoals hypotheek en verzekeringen;
- Onderhandel over je salaris;
- Ga het gesprek aan met je partner over gezamenlijke verantwoordelijkheid rondom vermogensopbouw. Als je met elkaar een verdeling afspreekt qua betaald werk, neem dan ook mee hoeveel pensioen je minder opbouwt en hoe jullie dat samen opvangen;
- En denk na over je economische zelfstandigheid als dingen niet zo lopen als gedacht.
Dus is het erg dat vrouwen minder geld hebben?
Ik denk dat het vooral erg is dat het bijna als vanzelfsprekend wordt gevonden dat vrouwen minder geld hebben. Dat er allemaal zichtbare en onzichtbare barrières zijn die vrouwen zelf moeten wegnemen als ze meer geld willen verdienen. En ik vind het erg als vrouwen er gewoon niet eens over nadenken hoe geld werkt en hoe ze vermogen moeten opbouwen.
De oplossing ligt denk ik bij drie ‘kanten’; Overheid, samenleving en vrouwen zelf. We hebben nog 135 jaar te gaan voordat de vermogenskloof gedicht is, dus ik ga dat niet meer meemaken. Maar ik ga er alles aan doen om ervoor te zorgen dat onze dochter niet meer te maken heeft met een vermogenskloof.
Wat vind jij? Hoe zou jij antwoorden op deze vraag?
